Bugün 1970 yılında Birleşmiş Milletler tarafından ilan edilen 8 Mart “Dünya Emekçi Kadınlar Günü”.
Ekonomiye katkıları, iş hayatındaki yeri, emek örgütlenmesi, çalışma şartları gibi kadının emeğinin bileşenlerinin konuşulması gereken bugünde biz kadınlar; yine en temel insan hakları ihlallerine, ayrımcılığa, şiddete karşı ve temelde “toplumsal cinsiyet eşitliğinin” gerçekleşmesi için verdiğimiz mücadelemizi bir kez daha dünyaya duyurmağa çalışacağız.
Maalesef ülkemizde de ayrımcılık ve şiddet özel alanımızın ve sosyal yaşamımızın “ev, okul, iş yeri, sokak…” her hangi bir yerinde dahi olabilmektedir. Kadın cinayetleri, şiddet, tacizler ve cinsel saldırılar da giderek artmış maalesef artık kanıksanır hale gelmiştir.
Bunlar dile getirmek çok acı ve üzücüdür. Bunları yaşatmak ise çağdışılılıktır. Toplumsal cinsiyet eşitliği sadece kadınların sorunu değil, uygar insanın sorunudur.
Atatürk ülkenin çağdaşlaşmasında ve yükselişinde bizlerin önemini;
“…Bir toplum, bir millet, kadın ve erkek denilen iki cins insandan meydana gelir. Kabil midir ki, bir kütlenin bir parçasını ilerletelim, diğerini öylesine bırakalım da kütlenin hepsi yükselme şerefine erişebilsin? Mümkün müdür ki, bir topluluğun yarısı topraklara zincirlerle bağlı kaldıkça diğer kısmı göklere yükselebilsin.” sözleri ile dile getirmiştir.
Eşit bireyler olmamız için dünya halklarından önce haklar kazandıran Ata’mızın bu ülküsünü gerçekleştirmek için siyasette, iş hayatında, sanatta… yaşamın içinde yer ve görev almalı büyük başarılara imza atmalıyız. Bu bizim için hem görev hem de sorumluluktur. Cumhuriyet kadınına yakışan budur.
Şiddetsiz ve sömürüsüz bir dünyada emek, eşitlik, özgürlük ve hakları için sesiz kalmayarak mücadele ve dayanışma gösteren kadınlarımızın onurlu mücadelesini selamlıyor, bu uğurda emek harcayan tüm dünya kadınlarının 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’ nümüzü en içten dileklerle kutluyorum.
Saygılarımla.
Pir Zöhre Ana
